afzonderlijk

{{afzonderlijk}}{{/term}}

I 〈bijvoeglijk naamwoord〉

1 [op zichzelf staande, beschouwd] individuel 〈v.: individuelle〉

2 [bestemd voor een bijzonder doel] particulier 〈v.: particulière〉

3 [niet gezamenlijk gedaan, geuit] particulier⇒ individuel

4 [eigenaardig] spécial

♦voorbeelden:

1   de keuze wordt aan de ouders van ieder afzonderlijk kind overgelaten • on laisse le choix aux parents de chacun des enfants

2   afzonderlijke scholen voor protestanten en katholieken • écoles distinctes pour les protestants et les catholiques

3   een afzonderlijk gesprek • une entrevue particulière

II 〈bijwoord〉

1 [alleen] séparément⇒ à part

♦voorbeelden:

1   (met) iemand afzonderlijk spreken • avoir une entrevue particulière avec qn.

     een geschrift afzonderlijk uitgeven • publier une oeuvre séparément

Deens-Russisch woordenboek. 2015.